Sa die 'e sa sardigna

est sa die chi totu sos Sardos depent intender in s'intragna sa 'oghe 'e su sambene, de s'istoria nosta, de sa gana 'e truncae sa trobea chi nos accapiat a meres e merigheddos chi non chereus, ca meres non che nde depet aer, ne innoghe ne in perunu logu.
Seus morindo 'e gana, po neghe e sos pasteris chi si crente sennores.
SA DIE 'E SA SARDIGNA non podet esser die 'e festa, ma una die chi totu sos sardos, innoghe e in su mundu, depent arresonae pentzando ca sa Sardigna non si che podet iffrangher sos accapios si non cun sa dignidade de populu, cussa de sos mannos nostos, de cuddos seculos cando su trigu 'e s'Arborea poniat pistighingiu a sos reis d'Europa.
Un’Isula libera, tando, ca libera podet esser, sena meres si non noso.